- «ժառանգության» պատգամավոր Վարդան Խաչատրյանը, ով մարտի 1-ից հետո այցելել էր կալանավայրեր, օրերս հայտարարեց, թե դրանք հիշեցնում են սուլթանական տիրապետության բանտեր։ Որքանո՞վ է ասվածը համապատասխանում իրականությանը։- Եվրոպական չափանիշներին մեր բանտերը չեն համապատասխանւմ, բայց չէի ասի, թե ահավոր վիճակում են։ Բանտերն այն վիճակում են, ինչ որ երկիրը։ Ես ազատազրկվել էի նաեւ 4 տարի առաջ, ու, անցած տարիների համեմատ, նույնիսկ դրական փոփոխություններ են նկատելի, ինչը, իհարկե, պայմանավորված է ԵԽ-ի պահանջներով։ Բանտն այնպիսի տեղ է, որ լավը չի կարող լինել նույնիսկ ամենալավ երկրում։ Անձամբ իմ նկատմամբ վատ վերաբերմունք բանտի ադմինիստրացիայի կողմից չի եղել։ Փորձել են մեզ հետ շփվել մարդկային հարաբերությունների դաշտում։
- Գուցե ընդունել են Ձեզ որպես քաղբանտարկյա՞լ. դա եղե՞լ է գործոն այդ շփումների մեջ։
- Բնականաբար, եղել է գործոն։ Մարդիկ հստակ հասկանում են, որ դու հանցագործ չես, եւ քեզ պետք է շփվել այդ դաշտում։ Մեզ պարբերաբար այցելում էին տարբեր միջազգային կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ, պատգամավորներ. հանգամանք, որը, նաեւ զգաստացնում է։ Այն, որ իրավապահ համակարգում ամենաթողություն է, բոլորս գիտենք, բայց ես բանտերի ադմինիստրացիային կուզեի առանձնացնել այս առումով։ Նրանք քաղաքական խնդիրներ չեն լուծում, ու գիտակցումը, որ դու հանցագործ չես, նրանց մոտ հաստատ կա։
- Ձեր խափանման միջոցը փոխվել է, իսկ պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչ կարող է լինել հետո։
- Օրենքն ասում է, որ նախաքննությունը կարող է տեւել մեկ տարի, իսկ իմ գործը մարտի 1-ից հետո հարուցված մեծ գործի վարույթում է։ Այն հոդվածները, որոնցով ես մեղադրվում եմ, ծանր են. 225 պրիմ, մաս առաջին. սա օրենքով չնախատեսված հանրահավաքների կազմակերպումն է, 225 պրիմ, մաս 2-րդ. սա ոստիկանության հորդորները չլսելն է, 225.1՝ զանգվածային անկարգությունների կազմակերպում, 300.1՝ իշխանության յուրացում։ Ես կարծում եմ, որ լուծումը պետք է քաղաքական որոշմամբ լինի։
- Բայց հատկապես ԵԽԽՎ-ի բանաձեւի ընդունումից հետո իշխանության ներկայացուցիչները նշում են, որ մարտի 1-ից հետո բանտարակվածները արդեն ազատ են արձակվում։
- Մարդիկ, այո, ազատ արձակվել են, բայց սա դեռ չի նշանակում ԵԽԽՎ պահանջի կատարում, որովհետեւ ԵԽԽՎ-ն չի ասում փոխեք խափանման միջոցը։ ԵԽԽՎ-ի հորդորը վերաբերում է հետապնդումները դադարեցնելուն, բայց իմ կամ Երջանիկ Աբգարյանի նկատմամբ այդ հետապնդումը շարունակվում է, քանի որ դեռ կա քրեական գործ, որը փակված չէ։ ԵԽԽՎ-ն պահանջում է քրեական հետապնդումների դադարեցում։
- Իսկ ինչպե՞ս եք մեկնաբանում արագացված դատավարություններն ու պայմանական պատժաչափերը, ինչի արդյունքում մարդիկ ընդունում են իրենց մեղքը։
- Ես նեղ վիճակում հայտնված որեւէ մեկի վարքագիծը մեկնաբանել չեմ ուզում։ Չմոռանանք, որ ով հայտնվում է անազատության մեջ, նրա վարքագիծը ստանդարտ չի լինում։ Բայց արագացված դատավարություններից հետո ազատ է արձակվել ընդամենը 6 մարդ, ովքեր հիմնականում հասարակությանը անհայտ անձինք են ու ոչ քաղաքական գործիչներ։ Բոլորին էլ պարզ է, որ սա իշխանական հնարք է՝ ԵԽԽՎ-ի համար։ Ում իրականում վերաբերում է ԵԽԽՎ-ի պահանջը, նրանք արագացված դատավարությամբ չեն անցել։
- ԵԽԽՎ բանաձեւը պահանջում է նաեւ անկախ հետաքննության անցկացում։ Դուք դա հնարավոր համարո՞ւմ եք։
- Մարմինը, որը կզբաղվի մարտի 1-ի դեպքերի հետաքննությամբ, պետք է ունենա հասարակության վստահությունը։ Այդ մարմնում չպետք է լինեն դատախազության եւ ոստիկանության ներկայացուցիչները, որովհետեւ վերջին 2 ամիսները ցույց տվեցին, որ դրանք ավտորիտար կառույցներ են։ Իմ խորին համոզմամբ, ընդդիմությունը, որպես շահագրգիռ կողմ, նույնպես պետք է ներկայացված լինի այդ մարմնում։
- Դա հնարավո՞ր է՝ առանց իշխանություն-ընդդիմություն երկխոսության թե՞ այս դեպքում էլ նախապայմանը լինելու է քաղբանտարկյալների ազատ արձակումը։
- Բնականաբար, առաջնայինը մնում է քաղբանտարկյալների ազատ արձակումը։
No comments:
Post a Comment