Վարդան Խաչատրյան` Չենք ուզում երկխոսել մի իշխանության հետ, որն ունի պատանդներ

Հարցազրույց ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության անդամ Վարդան Խաչատրյանի հետ

- Որոշ դատավարությունների ընթացքին Դուք հետեւում եք դատարանի դահլիճում: Ի՞նչ տպավորություններ ունեք:

- Դժվար է դատավարություն կոչել այն գործընթացը, որին ես ներկա եմ լինում. խոսքը Պետրոս Մակեյանի, Աշոտ Զաքարյանի եւ Շոթա Սաղաթելյանի` Գյումրիում ընթացող դատի մասին է: Ես ուղղակի շոկի մեջ եմ. վկաները հենց դատարանի դահլիճում հայտարարում են ցուցմունքների սխալ ու սուտ լինելու մասին: Ասում են, որ ստիպված են այդ ցուցմունքները տվել: Մարդկանց պահանջը` դատը անցկացնել մեծ դահլիճներում` արժանանում է դատավորի ամենաանհեթեթ պատճառաբանություններին: Ասենք, ասում է, թե կարող է դատի ժամանակ կարկուտ գալ, իսկ մեծ դահլիճի գլխին կա ապակե գմբեթ, որի վրա ընկնող կարկուտի ձայնը կարող է խանգարել դատավարությունը: Ասում է`պլակատներ են բերում. խոստանում եմ, որ պլակատ չեն բերի, ասում է`բարձրանում են աթոռներին, խոստանում եմ, որ ես պատասխանատու եմ, չեն բարձրանա: Միեւնույն է, ոչինչ չի փոխվում: Զավեշտալի բան կա. երբ ասվում է` ոտքի դատարանն է գալիս, ոչ ոք ոտքի չի կանգնում, իսկ երբ դահլիճ են բերում, այսպես կոչված, մեղադրյալներին, բոլորը ոտքի են կանգնում ու ծափ են տալիս:

- Չկա՞ անհրաժեշտություն դատարանի նկատմամբ հարգալից վերաբերմունք ապահովելու:

- Անհրաժեշտություն կա, բայց դա պետք է դատարանի վարքագծից բխի: Դատարանի կարգավիճակը հնարավոր չէ բարձրացնել, եթե ինքը դա չի անում: Այս պայմաններում հնարավոր չէ, որ դատարանի հեղինակությունը բարձրանա: Ամենակարեւորը, դատարանը անկախ չէ, ու սա բավական է:

- Դատական նիստերը անընդհատ հետաձգվում են: Դուք սա ինչո՞վ եք բացատրում:

- Ես կարող եմ ընդամենը ենթադրել. բռնության մեխանիզմը աշխատում է նաեւ այսօր: Իշխանությունները ներքին մտահոգություն ունեն, թե այդ բռնության մեխանիզմը կարող է չաշխատել, եթե անգամ խափանման միջոց փոխվի: Մենք չենք ասում դատավարությունները կասեցվեն, բայց խափանման միջոցը պետք է փոխվի, որովհետեւ խոսքը վերաբերում է քաղաքական կուսակցության լիդերների:
Ես չէի ասի, թե ժողովուրդը խանգարում է դատավարությունները: Անգամ ճնշում չկա, որովհետեւ վկաներին ուրիշ մուտքից են բերում: Այլ բան է, որ վկաները գիտակցում են, որ իրենք գտնվում են հասարակության բացառիկ ուշադրության կենտրոնում: Այսպիսի ընթացքի դեպքում ճիշտը բանտարկյալներին ազատ արձակելն է:

- «Ժառանգությունը» միակ ընդդիմադիր ուժն է, որը կարող էր ներկայացված լինել նախագահին առընթեր ստեղծված հանձնաժողովում: Դուք, փաստորեն, չեք օգտագործում այդ հնարավորությունը: Ընդդիմության իսպառ բացակայությունը հանձնաժողովում ինչպե՞ս կանդրադառնա դրա գործունեության վրա:

- Ավելի ընկալելի կլիներ, եթե այդ հանձնաժողովը ավելի հավասարակշռված լիներ: «Ժառանգությունը», այնուամենայնիվ, առաջարկել է Ստեփան Սաֆարյանի մասնակցությունը: Նրա նկատմամբ մերժողական վերաբերմունքը կասկածներ է առաջացնում, որ դա հերթական մեռելածին փաստաթուղթը ստեղծելու համար է, ինչի հետ «ժառանգությունը» չի ցանկանում կապ ունենալ:

- Բայց եթե Րաֆֆի Հովհաննիսյանը կամ Ստեփան Սաֆարյանը մասնակցեին, այդ կանխակալ վերաբերմունքը չէ՞ր լինի:

- Եթե 10 հոգի ներկայացնում են իշխանության թեւը, 1-ը` ընդդիմությունը, սա հավասարակշռվա՞ծ է: Ի վերջո, կարող էին ընդգրկել նաեւ իշխանության գլխավոր ընդդիմախոսի` համաժողովրդական շարժման ներկայացուցիչներին:

- Բայց նրանք բացառում են իշխանության հետ համատեղ որեւէ քայլ, եթե քաղբանտարակյալները ազատված չեն:

- Մենք էլ ենք նույնը ասում: Ուրեմն, սկսում ենք քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելուց: Հակառակ դեպքում` լուրջ բարոյական խնդիր է առաջ գնալիս: Մենք չենք ուզում երկխոսել մի իշխանության հետ, որը ունի պատանդներ, ինչպես նաեւ` չենք ուզում երկխոսել ի հաշիվ քաղբանտարկյալների:

- Իսկ Ազգային Ժողովում ստեղծված աշխատանքային խմբի աշխատանքներին, որի խնդիր ունի ընտրական դաշտը բարեկարգելու, «Ժառանգությունը» մասնակցելո՞ւ է:

- Մեր խմբակցությունից այդ խմբի աշխատանքներին կմասնակցի Արմեն Մարտիրոսյանը, բայց նա հանդես կգա հայտարարությամբ, որ դա չներկայացվի որպես դիալոգի քայլ իշխանության եւ ընդդիմության միջեւ: Մենք մասնակցում ենք միայն այս պայմանով: Մեր կարծիքով` սա պլանային աշխատանքների հերթական փուլ է, ինչը որպես երկխոսության ավետիս` ընդդիմության եւ իշխանության միջեւ ներկայացնելը, մեզ համար անընդունելի:

E-channel.am